انسانی که از دنیای دور و برش آگاهی دارد، و عجله نمی کند، چون در لحظه حاضر و در دنیایی که این جاست زندگی می کند: با آسمان و زمین و درخت ها و مردم و احساس تحرک. عجله کردن همانا نادیده گرفتن محیط است و تنها درگیر نفس بودن و خود پرستی. مردی چینی وارد ایستگاه شد تا سوار قطار محلی شود. همراه او که مردی سفید پوست بود پیشنهاد کرد سوار قطار سریع السیر شوند، چون بیست دقیقه زودتر به مقصد می رسد، و انها همین کار را کردند. وقتی در ایستگاه سنترال پارک پیاده شدند، مرد چینی روی یکی از نیمکت های پارک نشست و وقتی تعجب همراهش را دید، علت این کار خود را این چنینی توضیح داد: ” خب، الان که بیست دقیقه وقت صرفه جویی کردیم، می توانیم بنشینیم و از منظره پارک لذت ببریم.”

انسان آگاه زنده است، چون می داند چه احساسی دارد و در چه زمان و مکانی زندگی می کند. بعد از ان که مرد و زیر خاک رفت درخت ها هنوز باقی خواهند بود، ولی او دیگر نیست تماشا کند. بنابراین می خواهد امروز تا آن جا که امکان دارد از آنها لذت ببرد.   

با سپاس بیکران

گروه قاصدک

…………………………………………………………………………………………………………

منبع: کتاب بازی ها نوشته اریک برن ترجمه اسماعیل  فصیح